ραχιοτομία

και ραχεοτομία και ραχιτομία, η, Ν

ιατρ.

1. χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη

2. τομή τής σπονδυλικής στήλης τού εμβρύου για να διευκολυνθεί η εξαγωγή του από τη μήτρα σε περίπτωση σοβαρής δυστοκίας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥάχις, ῥάχιος + -τομία (< -τόμος < τέμνω)].